Oef, ik wil een review schrijven maar waar moet ik beginnen? Als ik terugkijk op de reis van het begin naar waar ik nu sta is alles in 1 woord samengevat INTENS!
De voorbereiding
Ik gunde mijzelf een cursus waarbij ik niet alleen kennis op zou doen maar ook tot diepere ontspanning zou komen, ik stond aan het begin van het onbekende: toeleven naar mijn bevalling.
Ik ben een nuchter persoon en geloof in mijzelf, sta helder in het leven en leef niet in angst. Zo ook keek ik naar mijn bevalling. De cursus bij Puur Mama was boven verwachting en ik raakte enthousiast om te gaan mogen bevallen, bevoorrecht dat ik een vrouw ben en een wondertje op de wereld mocht gaan zetten.
De bevalling
Bij 41.2 weken begonnen mijn weëen en kwam ik in het ziekenhuis midden in de nacht. Goed voorbereid met een bevalplan begon ik aan mijn bevalling. Mijn wensen als niet op mijn rug willen bevallen en zo natuurlijk mogelijk kon ik inmiddels goed verwoorden en dankzij Puur Mama kon ook mijn man begrijpen wat er met mij gebeurde tijdens "een" bevalling. Maar helaas.... voor mij mocht het niet zo gaan, mijn ontsluiting bleef 2 keer hangen, op 5 en op 8 cm en ik moest kunstmatig oxytocine toegediend krijgen waardoor ik ook besloot om pijnbestrijding te vragen.
Mijn kindje lag als sterrenkijker waardoor de ontsluiting achterbleef.
Dankzij de cursus wist ik dat veranderen van houdingen de baby kon draaien en zodoende probeerden we dit ook uit. De verloskundige en verpleegkundige waren echt heel fijn!
Mijn man was fantastisch en we zaten echt in een bubbel met elkaar, maar helaas wilde mijn lijf niet meewerken. Heftige persdrang maar nog niet mogen persen tot de wens van "snij het er maar uit" kwamen voorbij. Uiteindelijk kwam de gyneacoloog om te bepalen of ik voor een ruggenprik en keizersnede mocht en ze vertelde mij dat ik 10 cm ontsluiting had en mocht gaan persen.
Dat moest ik even verwerken, ik herpakte mijzelf en ondanks het wegblijven van mijn natuurlijke persweeën heb ik dankzij de kunstmatige oxytocine met 42 minuten mijn baby eruit geperst. Ik riep: "wat is het, wat is het?" Want we wisten niet wat het geslacht zou zijn.
Een meisje!!
Daarna heb ik wel 10 keer de gynaecoloog en verpleegkundige bedankt omdat ik ondanks de intense bevalling dit als zo fijn en bijzonder heb mogen ervaren. Deze ervaring was nooit zo mooi geweest als ik niet de kennis had gehad die ik heb opgedaan bij Puur Mama. Hierdoor voelde ik mij sterk in mijn regie en wist mijn man wat ik wilde waardoor hij zich ook sterk voelde en een houvast had. Dankzij Puur Mama kan ik zeggen dat ik heel positief terug kijk op deze heftige bevalling! Ik wil ook andere vrouwen motiveren met mijn ervaring en hier meer mee gaan doen omdat het ZO waardevol is!
Liefs,
Victorina